W126Club.nl

mb.jpgBeste forumleden,

Ik kreeg hier eerder goed advies (en ben op zoek gegaan naar een andere W116). Ik heb er nu een te koop zien staan uit '77, waarbij ik me afvroeg of deze plekken het begin zijn van roest, en of er onder die plekken van alles valt aan te treffen of dat dat wel mee kan vallen... Wat zeggen de kenners hiervan? Laten staan als je geen klusser bent zoals ik of niet te snel van schrikken? Het blijft immers een auto op leeftijd, dat besef ik me natuurlijk. Maar zo mooi, zo'n W116...

Mvg, Harold

ik denk dat hier wat plamuur onder zit.

[quote="WPloeg"][/quote]

Niet al te dramatisch dus?

Bij de eerste Mercedes die ik kocht was ik erg huiverig voor roest. Er mocht geen pikkeltje roest op zitten.
Nu 4 mercedessen op leeftijd verder ben ik eraan gewend dat roest een onderdeel van de wagen is.
Uiteraard.. hoe minder hoe beter. En ik probeer het wel op te lossen/tegen te houden.
Maar het is (bijna) onmogelijk om een wagen zonder roest te hebben van deze leeftijd.
Nu enkele jaren verder, heb ik een andere instelling:
Roest is een vervelend probleem, maar als ik de wagen bestuur krijg ik een smile van oor tot oor, en denk totaal niet aan roest. En door vaak de wagen te rijden, heb je vaak een smile
En tussendoor, probeer ik de roest tegen te houden

[quote="Patrick1"][/quote]

Dank voor tip, denk dat je gelijk hebt! Maar even specifiek over deze twee plekken, denk je dat hier (veel) roest onder zit?

Ik denk dat een buunhaas veel plamuur heeft gebruikt.
Dus opgelapt!
Ook een makkelijke kleur voor bij te werken.
Hoe voelde de rand aan de binnenzijde aan?

Inderdaad opgelapt, weinig blik onder veel plamuur, de scheuren ontstaan door beweging van het dunne metaal. Het metaal is dun door aantasting van roest.
Op den duur zul je hier laswerk aan moeten doen om het goed te herstellen.
Als de prijs van de auto goed is, hoeft dit geen problem te zijn. Neem wel een kenner mee, of nog beter, laat een aankoopkeuring doen, zodat eventuele verborgen gebreken aan het licht komen.

Tsja,
Elke oude auto heeft wel roest aan de spatbord randen op den duur.
Een oldtimer rijden kost nu eenmaal veel tijd aan reparaties.
Als je alles zelf kunt is het financieel goed te doen.
Moet je alles laten repareren door anderen dan loopt het kostenplaatje beduidend hoog op.
Bij technische problemen kun je van te voren wel een kosten inschatting maken.
Bij roest problemen valt het altijd duurder uit als je had gedacht.Onder de laklaaag gaat de roest verder wat je van buiten niet kunt zien.
Je kunt je beter van te voren afvragen en beredeneren wat je wilt en kunt uitgeven aan een auto.
Vaak is een 2e handsje van ca 10 jaar oud goedkoper rijden dan een oldtimer.Belasting en verzekering meegerekend.
Ik klink misschien negatief ,maar het is wel de realiteit.
Mijn opvatting is:Als je een oldtimer rijdt moet je ook technisch zijn aangelegd en niet bang zijn om zelf wat te doen aan je auto,want er gaat altijd wel iets stuk als het niet uitkomt.

Ziet er idd uit als scheuren in de plamuur. Het is dus in het verleden opgeknapt of opgelapt geweest. Wil je het echt goed hebben moet de plamuur er weer af, netjes maken en dus opnieuw spuiten. Dit zijn wel hoeken waar je het spuiten prima met een spuitbus kan doen, al dan niet voor tijdelijk.

Dank voor reacties. Ik ga a.s. woensdag de auto live bekijken!

Dit zijn de “makkelijke delen” van een W116 mocht daar roest zitten.
Als je live gaat kijken controleer vooral de wat minder zichtbare delen.

De bevestigingen van de scharnierpunten van de motorkap ( aan de zijkanten waar die sterke veren op zitten )
De plaatsen onderin in de kofferbak links en rechts ( bekleding aan de kant halen )
Onderkant deuren, spatbord randen, binnen schermen.
Krikpunten onder de auto en koker balken.

Allemaal zaken die duurder zijn qua herstel werk.
Dit zit in het zicht en hier zit voor 95% zeker plamuur. Gezien de scheur.

Maar los daarvan, het zijn ( in mijn ogen ) hele mooie auto’s met veel Chrome.
Heb er zelf ook een en vind ‘m geweldig.

Uiteraard ben ik benieuwd naar de uitkomst van de bezichtiging
Was het wat, en is het wat geworden?