Ik heb mijn eerste W126 inmiddels 14 jaar en ben destijds begonnen me in de materie te verdiepen omdat ik na de aanschaf ervan er snel achterkwam dat er weing mensen echt verstand van die auto's hadden. Zelfs de MB-Dealer zei, heel eerlijk, dat ze liever niet aan deze auto's wilden werken.
De speurtocht naar informatie en kennis leidde al snel tot de eerste W126-website die op het web te vinden was. De site was bedoeld om mensen die in dezelfde situatie zaten als ik van wat basisinformatie te voorzien. Via de site (http://www.W126.com) werden al snel diverse internationale contacten gelegd en werd ik betrokken bij de oprichting van de eerste W126 Club in Duitsland, toen nog de MB-W126-Club e.V. Ons eerste echte publieke optreden was op een stand op de Techno Classica in Essen in 2001, waar mijn 500SEL werd getoond.
Via die beurs werden de eerste, voorzichtige, contacten met (toen nog) Daimler-Benz gelegd en begonnen we aan een traject om als club door DB officieel erkend te worden. Tegelijkertijd onderhield ik in Nederland de contacten met Nederlandse organisaties en W126-liefhebbers. In die tijd waren de meeste W126's niet belastingvrij, en daar lagen we ook niet echt wakker van. De auto's waren vooral hobby, geen poging om goedkoop te rijden.
Rond 2008 begon het in Duitsland wat te rommelen binnen het bestuur, wat leidde tot een aantal maatregelen, zoals een fikse verhoging van de contributie, waar het merendeel van de Nederlandse leden moeite mee had. Toen is besloten om de Nederlandse sectie van destijds zo'n 100 leden onder te brengen in een aparte vereniging, de S-Klasse Club Nederland, waarvan ik het eerste jaar voorzitter ben geweest. Daarnaast ben ik actief gebleven in Duitsland als lid van de raad van toezicht en technisch specialist voor de W126 van de Duitse Mercedes-Benz S-Klasse Club e.V., zoals de club inmiddels heet.
Toen het aantal belastingvrije S-Klasses begon toe te nemen en door milieumaatregelen in Duitsland de prijs van oudere gebruikte W126's begon te kelderen en dus de import naar Nederland nog verder toenam was voor mij het plezier snel verdwenen. Ik werd sufgebeld door gelukzoekers die een goedkope W126 met een nog goedkopere LPG-installatie hadden laten uitrusten en vervolgens van het ene technische probleem naar het andere reden. Men wilde wel gratis worden geholpen, het liefst op de meest maffe tijdstippen, maar een lidmaatschap vond men weer te duur.
Al met al werd het na 10 jaar aan vrijwilligerschap tijd om het rustiger aan te doen, vooral omdat de W126 me op dat moment letterlijk de strot uitkwam, inclusief het volk wat zich destijds rond deze auto's leek te verzamelen. Gezondheid werkte ook niet echt mee, en ik had nog wat andere projecten lopen, dus ik vond dat ik mijn tijd beter en nuttiger kon besteden.
Omdat langzamerhand die gelukszoekers van het eerste uur weer zijn verdwenen (zitten nu massaal in W201s en W124s) en het toch weer een beetje begon te wringen ben ik in 2010 weer eens begonnen met een W126-project.
Ik hou van originaliteit en ik heb een bloedhekel aan LPG
en zeer leerzame forum! 
SitemapIndex